|
|
<
  
  
John William Baldry,
(Londen, 12 januari 1941 – Vancouver, 21 juli 2005)
There are four different versions of the song Mexico:
1) Sung in the English language
2) Sung in the France language
3) Sung in the Italian language
4) Sung in the Spanish language
  
PYE 45 pv 15304 PYE P-67.001 PYE 45 pv 15303
  
PYE 7N 17563 PYE 7N-17563 PYE H400
(C)2021.
|
John William Baldry, (Londen, 12 januari 1941 – Vancouver, 21 juli 2005) was een Brits blues-musicus, beter bekend als Long John Baldry.
Zijn muzikale carrière begon in de Blues Incorporated, de eerste bluesband in Engeland. Andere leden van deze band waren Mick Jagger,
Alexis Korner, Dick Heckstall-Smith, Cyril Davis, Keith Scott, Jack Bruce en Charlie Watts, terwijl ook Brian Jones, Keith Richards en Paul Jones
met Blues, Inc speelden.Vanaf 1966 speelde Baldry in de band Bluesology onder anderen samen met Elton John.
Baldry is vooral bekend om zijn talentscouting. Zo is hij de man die de jonge Rod Stewart op het perron van Twickenham station hoorde zingen
en zichzelf begeleiden op mondharmonica. Baldry nam hem op in zijn legendarische Hoochie Coochie Men. Samen met Stewart, July Driscoll
en Brian Auger vormde hij de Steam Packet, de eerste Engelse supergroep. Andere sterren die hij ontdekte waren Mick Jagger en Charlie Watts.
Baldry's grootste hit was "Let The Heartaches Begin" (nr. 1 in Engeland, november 1967, met op de achterkant "Annabella"). Verder scoorde
hij bescheiden hits met "Mexico" (nr. 15 in Engeland in 1968), uitgebracht nav de Olympische Spelen in Mexico in dat jaar en ruim tien jaar later nog eens
met "Morning Dew" (onder meer top 20 in Nederland, 1981). Hier zijn overigens meerdere versies van, maar de LP-versie met het piano-intro is de beste.
Baldry maakte ook nog enkele sterke covers, zoals "You've Lost That Lovin'Feeling", samen met de zangeres Kathi McDonald, met wie hij vaker samenwerkte, "Spinning Wheel", "River Deep, Mountain High" en "The Sun Ain't Gonna Shine Anymore". Niettemin was en bleef hij overwegend blueszanger.
Zijn eerste blues LP stamt uit 1964 (Long John's Blues). Zijn laatste was "Remembering Leadbelly" (2002).
Tussen 1964 en 2002 maakte hij nog eens zo'n 22 LP's. | |